พื้นที่บางพื้นที่ดูเหมือนจะไม่มีความน่าสนใจ ขาดเสน่ห์ในการดึงดูดคนให้มาใช้พื้นที่ร่วมกัน หากแต่มีความคิดสร้างสรรค์และใช้ความงดงามของงานศิลปะมาเป็นตัวช่วยในการสร้างพื้นที่อันแห้งแล้งตรงนั้น ให้กลายเป็นพื้นที่แห่งชีวิตก็คงจะดีไม่น้อย อย่างที่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ หากใครเป็นแฟนเพลงวง Pink Floyd ต้องเคยเห็นปกอัลบั้มชุดที่
ของเล่นสำหรับเด็กได้เดินทางมาไกลถึงขั้นที่เราสามารถใช้ตัด แปะ พับ กระดาษให้เป็นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ต่างๆ เพื่อสงเสริมให้เด็กๆ ได้เรียนรู้ถึงลักษณะต่างๆ ของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ลักษณะการใช้งาน และพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของเด็กๆ ได้อีกด้วย
แม้จักรยานจะเป็นพาหนะที่สะอาดไร้มลภาวะทางอากาศ แถมคนขับอย่างเราๆ ก็ยังได้ออกกำลังกายไปในตัว แต่ในทางหนึ่งถ้าคุณเบื่อจักรยานคันเก่าของคุณ มันขี่ไม่สนุกไม่เร้าใจอยากได้คันใหม่ หรือคันที่ขี่อยู่มันพังจนไปต่อกับเราไม่ได้ สิ่งที่คุณทำก็คือต้องทิ้งมันไป แล้วถ้ามีคนทิ้งจักรยานเก่ามากๆ เข้าก็อาจกลายเป็นขยะล้นโลกโดยไม่รู้ตัว ซึ่งก็มีกลุ่มคนปั่นจักรยานที่เรียกว่า
ลืมเซินเจิ้นในแบบที่คนไทยรู้จักไปก่อน เราจะไม่มาพูดถึงว่าเป็นเมืองที่รวมของแบรนด์เนมปลอมทุกอย่างเอาไว้ แต่เราจะพูดถึงการใช้ความคิดสร้างสรรค์พัฒนาเมืองกันดีกว่า หนึ่งในนั้นคือเจ้าปลาหมึกยักษ์สีแดงที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางเมืองนี้ต่างหาก ปลาหมึกยักษ์สีแดงนี้เป็นผลงานของศิลปินชาวดัตซ์นามว่า Florentijn Hofman ซึ่งหากใครพอจำได้ก็คงจะทราบว่าเขาเป็นคนสร้างเป็ดยักษ์สีเหลืองที่ไปลอยคออยู่ที่เกาะฮ่องกงมาแล้ว คราวนี้เขามาทำโปรเจ็กต์นี้ที่เซินเจิ้น ประเทศจีนบ้าง
ปัญหาหนึ่งในเมืองใหญ่ทั่วโลก คือการหาพื้นที่สาธารณะประโยชน์แล้วทำเป็นสนามเด็กเล่นให้คนในเมืองมาออกกำลังกาย แต่มันไม่ใช่แค่หาพื้นที่ว่างเปล่านั้นได้ ปัญหาที่ตามมาอีกคือแล้วคุณจะสร้างมันสำหรับเล่นอะไร โจทย์แบบนี้เป็นสิ่งท้าทายของนักออกแบบเสมอ ว่าแล้วบริษัทสถาปนิกที่ชื่อ B.U.S Architecture จากเกาหลีก็นึกสนุก พวกเขามองว่าสนามเด็กเล่นนั้นค่อนข้างมีจำกัด
ที่เนเธอร์แลนด์นี่เขาเอาจริงเอาจังกับจักรยานกันจริงๆ มักจะมีไอเดียหรือนวัตกรรมสำหรับคนขี่จักรยานออกมาอย่างสม่ำเสมอ ยิ่งถ้าคุณเป็นคนขี่จักรยานด้วยแล้วก็จะทราบว่า ความไม่สนุกอย่างหนึ่งของการขี่จักรยานในเมืองก็คือ มักจะติดไฟแดงตามสี่แยกจราจารนานมาก โดยที่บางครั้งเราทำความเร็วมาสูงๆ ก็ต้องมาชะลอความเร็วแบบกะทันหัน แล้วมันน่าเบื่อไหมล่ะ ซึ่งที่เมือง Utrecht
ในยุคที่เทคโนโลยีพัฒนาไปมากและช่วยก่อให้เกิดแนวคิดแบบ Sharing Economy หรือเศรษฐกิจแบ่งปัน ซึ่งปัจจุบันมีธุรกิจหลายตัวที่ประสบความสำเร็จจากแนวคิดดังกล่าว ส่วนใหญ่แล้วเกี่ยวข้องกับการเดินทาง การท่องเที่ยว ที่เราคุ้นหน้าคุ้นตาก็เช่น Uber, Grab
ปัญหาหนึ่งในเมืองใหญ่ๆ นั่นก็คือเรื่องของขยะที่เกลื่อนถนน โดยเฉพาะขยะประเภทกระป๋องเครื่องดื่มทั้งหลายที่เมื่อกินเสร็จแล้วเราก็มักจะทิ้งมันไว้ตามพื้นถนนเสียอย่างนั้น ไม่ว่าเมืองไหนๆ จะมีพนักงานเก็บขยะเท่าไหร่ก็ตามคงไม่เพียงพอต่อการเก็บกวาดทั้งหมด ซึ่งจริงๆ แล้วเรื่องแบบนี้ นอกจากการรณรงค์ให้คนช่วยกันทิ้งขยะให้ถูกที่แล้ว การใช้หลักการดีไซน์ถังขยะที่เปลี่ยนไปจากเดิม ทิ้งความจำเจของรูปทรงถังขยะไว้เบื้องหลัง
