ปมคลาสสิคหนึ่งซึ่งพบเห็นในครอบครัวโดยเฉพาะชนชั้นมีอันจะกิน ที่พ่อแม่มักจะคาดหวังในความสำเร็จของลูก และพยายามเคี่ยวเข็ญให้พวกเขาเดินไปในทิศทางที่พ่อแม่เชื่อว่าดี แต่กลับไม่เคยสนใจเลยสักนิดว่ากำลังสร้างแรงกดดันให้พวกเขาเครียด และไม่เคยคิดถามว่าพวกเขาชอบในสิ่งที่ถูกผลักดันให้เป็นอยู่หรือไม่
Five Minutes เป็นการจำลองภาพเหตุการณ์จากเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง ในขณะที่ครูแนะแนวจัดเวิร์คช็อปเหล่าผู้ปกครองให้เรียนรู้เรื่องการสื่อสาร โดยให้มาร่วมทำกิจกรรม
เช้าหนึ่งที่ท้องฟ้าสดใส ชีวิตชาวประมงและผู้คนกำลังเริ่มต้นเช่นเคย ทว่ามีบางสิ่งที่ชวนให้ตื่นเต้นระทึกขวัญ ที่ชายหาดนั่นเอง ปรากฏสิ่งมีชีวิตรูปร่างประหลาดขนาดใหญ่มานอนเกยตื้น
บางทีคนเราก็หลงลืมธรรมชาติไป ไม่ใช่เพราะเราไม่รัก หากแต่วิถีชีวิตคนเมืองที่เป็นอยู่ทำให้ห่างเหินจากสิ่งแวดล้อมดั้งเดิม หรือไม่ก็อาจอยู่ห่างไกลเกินไปจนนึกภาพไม่ออก หากแต่มีใครนำภาพเหล่านั้นมาฉายซ้ำตรงหน้า
ท่ามกลางมหาสมุทรเมดิเตอร์เรเนียน ปฏิบัติการของอาสาสมัครชาวเยอรมันกลุ่มหนึ่งกำลังเดินทางไปกลางท้องน้ำอันเวิ้งว้าง เพื่อช่วยเหลือชีวิตของเพื่อนมนุษย์กลุ่มหนึ่งที่กำลังรอคอยความหวัง ชาวลิเบียหลายร้อยคนกำลังลอยคว้างอยู่ในเรือกลางมหาสมุทรด้วยหวังว่าจะรอดพันชะตากรรมอันโหดร้าย ซึ่งก็ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะผ่านพ้นชะตากรรมนั้นไปได้สมดังใจ
การแบ่งปันความรักให้แก่กันนั้นเป็นสิ่งสวยงาม…คงไม่อาจสรุปตายตัว ทว่าหนังสารคดีเรื่อง ‘ถ่ายภาพเธอไว้ให้โลกจำ’ หรือ ‘Faces
ในทุกองค์กรมีวัฒนธรรมเฉพาะซึ่งเป็นที่เข้าใจและรู้กันของคนภายในองค์กรนั้นเอง ไม่ว่าจะในรูปบริษัทเอกชนหรือหน่วยงานรัฐ และมักสร้างปัญหาให้ผู้มาใหม่ต้องใช้เวลาในการปรับตัวเสมอ ที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ทว่าบางพื้นที่การเป็นคนใหม่ไม่ได้หมายถึงเพียงพนักงานหน้าใหม่เท่านั้น
ความกลัวเป็นเรื่องสากล เกิดขึ้นได้กับทุกชีวิต ซึ่งมักจะเกิดบนเรื่องราวหรือเหตุการณ์ที่เราไม่คุ้น ไม่รู้จัก เดาไม่ออกว่าสิ่งตรงหน้านั้นมีรูปลักษณ์อย่างไร
แน่นอนชีวิตเป็นสิ่งมีค่าและยิ่งมีค่ามากขึ้น เมื่อเราได้อยู่บนโลกที่สวยสดงดงาม ได้สูดอากาศสดชื่น รื่นรมย์ไปกับความหลากหลายในธรรมชาติ ไม่เพียงแค่แผ่นฟ้า,
