ปัญหาของการพัฒนาเมืองใหม่ทำให้บ้านเมืองเก่าที่ยังมีคุณค่าถูกทำลายไปอย่างง่ายดาย เพราะความไม่เข้าใจถึงความสำคัญของการรักษาอัตลักษณ์จากอดีตให้มีลมหายใจในยุคปัจจุบันได้
ใจความสำคัญของการอนุรักษ์ไม่จำเป็นต้องเก็บแต่ความเก่าไว้ให้คร่ำครึเพียงอย่างเดียว แต่มันสามารถนำมาจับปรับปรุงให้เหมาะกับวิถีชีวิตใหม่ได้เช่นกัน อย่างการเติมวิญญาณใหม่ในร่างเก่าที่หมู่บ้านเจียงเฉิน ตำบลโกสุ้น จังหวัดนานกิง ประเทศจีน โดยมีสำนักงาน Mix Architecture สถาปนิกจากนานกิงที่รับบทมาปรุงความเก่าให้กลมกล่อม โดยพวกเขาได้เข้าไปเปลี่ยนจากบ้านร้างในหมูบ้านเจียงเฉินให้เป็นพื้นที่สาธารณะในชุมชน ร่วมสร้างโปรแกรมใหม่บนพื้นที่เก่าที่ประกอบไปด้วย ห้องสมุด ห้องชา ห้องน้ำสาธารณะ
บทสนทนาเก่าและใหม่ถูกเล่าผ่านการปะทะกันของการใช้สอยที่เชื่อมกับการใช้สอยใหม่ในบ้าน ความเก่าถูกขับออกมาให้ชัดเจนด้วยการนำวัสดุใหม่ให้บอกถึงกาลเวลาที่เกิดงานนี้ขึ้น มากกว่าจะใช้วิธีลอกเลียนทำเทียมของเดิม การออกแบบใหม่จึงลดข้อจำกัดของบ้านเก่าที่ขาดความเชื่อมโยงกับภายนอก เพราะเทคโนโลยีของยุคที่สร้างบ้านนี้ยังไม่สามารถทำได้ เมื่อมีเทคโนโลยีใหม่เข้ามาช่วยจึงทำให้สถาปนิกตัดสินใจปรุงการใช้สอยจากบ้านส่วนตัวให้เป็นพื้นที่สาธารณะที่น่าใช้งานมากขึ้น ด้วยเปลือกภายนอกที่ถูกเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ภายในห้องสมุด ส่วนทางเข้าเติมชั้นหนังสือภายในห้องสมุดที่เป็นห่อสเปซตรงกลาง เจาะช่องแสงด้านบน ดึงแสงธรรมชาติลงมาเพื่อเพิ่มชีวิตชีวาด้วยแสงธรรมชาติภายนอก ลดความกระด้างของบรรยากาศ พื้นที่คอร์ทตรงกลางบ้านซึ่งเป็นส่วนสำคัญของความงามแบบบ้านจีนโบราณยังถูกเก็บไว้ แล้วออกแบบผนังให้เป็นกระจกบานใหญ่ เปิดรับสภาวะธรรมชาติเข้ามายังภายใน ส่วนห้องน้ำออกแบบให้มีความน่าสนใจจากการเว้นจังหวะของผนัง เพดาน ให้มีการระบายอากาศที่ดี ส่วนนี้เป็นส่วนที่ออกแบบใหม่ แต่ทำได้ดีโดยไม่จำเป็นต้องเลียนแบบของเก่า
ผนังอิฐในงานนี้บอกเรื่องราวเก่าของจีน แต่วิญญาณใหม่ก็กำลังจะบอกเรื่องราวสมัยใหม่ของจีนยุคนี้ไปพร้อมๆ กัน ความสำคัญของการปะทะของใหม่และเก่า ไม่จำเป็นต้องลงเอยที่ฝ่ายหนึ่งอยู่อีกฝ่ายไปก็ได้
อ้างอิง: www.archilovers.com, www.world-architects.com