food – Creative Citizen

‘What the Health: สุขภาพ อาหาร เงินตรา’ รู้ให้เท่าทันเรื่องการบริโภคและโรคภัย

“จงใช้อาหารเป็นยารักษาโรคและให้ยาเป็นอาหารของท่าน” เป็นคำกล่าวของ ฮิปโปเครติส แพทย์ชาวกรีกโบราณผู้ได้รับการยกย่องให้เป็นบิดาแห่งการแพทย์ของโลกตะวันตก และเป็นประโยคเปิดของสารคดีเรื่อง What the Health หรือในชื่อภาษาไทยว่า “สุขภาพ อาหาร เงินตรา” หนังที่บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสุขภาพและโรคภัย ให้ข้อมูลด้านโภชนาการที่กระตุ้นความตื่นรู้ของผู้คนแบบคาดไม่ถึง ขณะที่มองไปรอบข้างเคยสงสัยไหมล่ะว่าทำไมเราจึงพบกับคนเป็นเบาหวาน, โรคหัวใจ, และมะเร็งบ่อยขึ้น และนั่นเป็นความเจ็บป่วยอันดับต้นๆ ที่คร่าชีวิตผู้คนบนโลก จะมีสาเหตุอะไรบ้างไหมที่เชื่อมโยงเหตุเหล่านี้ไว้โดยที่เราไม่รู้ Kip Anderson นักทำหนังจากซานฟรานซิสโก เขาออกตัวว่าเพิ่งฟื้นจากอาการวิตกจริตด้านสุขภาพอนามัย เนื่องจากพ่อของเขาจากไปด้วยโรคหัวใจในวัยเพียง 50 ปี คุณตาคุณยายของเขาล้วนจากไปด้วยมะเร็ง นั่นเป็นเหตุให้ต้องสนใจดูแลตัวเองอย่างใกล้ชิด ทั้งหาข้อมูลจากในเว็บไซต์เกี่ยวกับสุขภาพ…

‘Local Aroi’ ชวนกินอาหารจานอร่อยจากวัตถุดิบท้องถิ่นที่ปรุงตามตำรับดั้งเดิมของชุมชนและเสิร์ฟแบบเชฟเทเบิล

ปฏิเสธไม่ได้ว่า 'อาหาร' เป็นอีกหนึ่งแม่เหล็กสำคัญของการท่องเที่ยว ที่ไหนขึ้นชื่อว่ามีอาหารจานเด็ดหรือว่าอาหารแปลกใหม่ไม่เหมือนใคร ที่นั่นก็มักจะได้ต้อนรับกองทัพนักท่องเที่ยว 'สายกิน' ที่เดินทางไปเพื่อลองลิ้มชิมรสอาหารจานดังกล่าว โลเคิลอร่อย (Local Aroi) เล็งเห็นโอกาสและความจริงข้อนี้เป็นอย่างดี พวกเขาเกิดไอเดียที่จะใช้อาหารเป็นประตูเชื่อมต่อนักท่องเที่ยวในเมืองใหญ่สู่การท่องเที่ยวระดับชุมชน เพื่อสร้างให้เกิดการกระจายรายได้ไปยังชาวบ้านในท้องถิ่น โดยไอเดียที่ว่านั้นคือการดึงเอาเชฟบุ๊ค-บุญสมิทธิ์ พุกกะณะสุต และเชฟชื่อดังอีกหลายท่านมาร่วมสร้างสรรค์อาหารจานอร่อยที่ใช้วัตถุดิบที่ส่งตรงมาจากท้องถิ่น ปรุงตามตำรับดั้งเดิมของชุมชน บอกเล่าเรื่องราวที่ตกทอดกันมาตามเจเนอเรชัน แต่มีการตกแต่งนำเสนอเมนูต่างๆ อย่างสวยงาม และให้บริการแก่ลูกค้าที่อยู่ในกรุงเทพฯ ด้วยรูปแบบ Chef’s table นอกจากมื้ออาหารที่โลเคิลอร่อยจัดสรรไว้ให้เราได้รู้จักรสชาติเฉพาะตัวของอาหารจานต่างๆ ที่คัดสรรมาจากแต่ละท้องถิ่นแล้ว แขกที่เข้าร่วม Chef’s table ก็ยังจะได้สังสรรค์พูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆ…

The Mobile Food Lab ห้องเรียนเคลื่อนที่สำหรับเด็กในอเมริกา เรียนสนุก เล่นจริง รู้จริง

เห็นห้องเรียนน่ารักสุดครีเอทอย่างนี้ เชื่อว่าผู้ใหญ่หลายคนคงอยากกลับไปเป็นเด็กกันเลยทีเดียว... โปรเจ็กต์ของทาง Reed Foundation นี้ชื่อว่า The Mobile Food Lab และได้ทีมนักออกแบบจาก Tessellate Studio มาปรับโฉมรถโรงเรียนเก่าให้พื้นที่ภายใน 300 แสควร์ฟุต กลายเป็นห้องเรียนที่สวยเท่เสียจนเด็กๆ ต้องอยากเข้าไปเรียนแน่นอน ตามหลักการแล้ว The Mobile Food Lab จะใช้อาหารมาเป็นสื่อหลักให้เด็กๆ เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี วิศวกรรม คณิตศาสตร์ และศิลปะ พวกเขาจะใช้ทั้งภาพ…

‘หมูกระทะ’ #อาหารที่แพงที่สุดในโลก กินไม่ระวัง สุขภาพพัง เสียตังค์เป็นล้าน!

เชื่อว่าหนึ่งในเมนูโปรดของใครหลายๆ คนคงจะมี 'หมูกระทะ' หรือ อาหารจำพวกปิ้งย่างอยู่ในลิสท์แน่นอน หลายคนอาจเสพติดถึงขึ้นทานสัปดาห์ละหลายครั้งอีกด้วย นั่นก็เป็นเพราะรสชาติของอาหารปิ้งย่างนั้นหอมอร่อยเกินคำบรรยาย และส่วนใหญ่จะมาในรูปแบบบุฟเฟ่ต์มีของทานให้เลือกหลากหลายตามใจชอบ แถมทานไป ปิ้งไป เม้าท์กับเพื่อนไปได้แบบเพลินๆ เรียกได้ว่ากินเอาคุ้ม ซึ่งวันนี้เราขอเอาใจสาวกหมูกระทะด้วย 'รีวิวหมูกระทะ -อาหารที่แพงที่สุดในโลก' จากเพจเฟสบุ๊ค ‘หมอเวร’ รีวิวที่ว่านี้ถูกนำเสนอผ่านทางคลิปวิดีโอสุดครีเอทีฟ ผสานความฮาเบาๆ ที่ดึงดูความสนใจคนดูได้เป็นล้านวิว ด้วยการเริ่มเรื่อง เชิญชวนคนให้ไปชิม #อาหารที่แพงที่สุดในโลก ทานทีจ่ายกันเป็นล้าน ลืมไปเลยกับอาหารราคาถูกอย่างโอโทโร่, อิเบอริโคแฮม, เห็ดทรัฟเฟิ้ล หรือแม้กระทั่งไข่ปลาคาเวียร์ เพราะพวกนั้นค่าเสียหายไม่ได้ครึ่งนึงของเมนูนี้ซักนิด ซึ่งเมนูนี้ก็คือ…

Eating Animals: เบื้องหลังอุตสาหกรรมการผลิตเนื้อสัตว์ที่ทำร้ายทุกชีวิตบนโลก

หากย้อนเวลากลับได้มนุษย์คงจะต้องคิดหาวิธีทำเกษตรกรรมกันใหม่ที่ไม่ทำลายระบบนิเวศ ไม่สร้างปัญหาด้านสุขภาพอนามัยให้ทั้งคนและสัตว์ รวมถึงไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม เพราะสิ่งที่เป็นอยู่อยู่ทุกวันนี้เป็นความผิดพลาดอันแสนเจ็บปวดของระบบเกษตรกรรมและอาหารของโลก ทุกชีวิตตกเป็นเหยื่อของการดัดแปลงธรรมชาติให้บิดเบี้ยว สารคดีเรื่อง Eating Animals กำลังสะท้อนความจริงในมุมที่เราไม่รู้หรือหลายคนรู้แต่ไม่สนใจ จากหนังสือขายดีในปี 2009 ใช้ชื่อเดียวกันคือ Eating Animals เขียนโดย Jonathan Safran Foer ถูกนำมาแปลงเป็นหนังสารคดีด้วยฝีมือผู้กำกับฯ Christopher Quinn โดยผู้เขียนหนังสือมีส่วนร่วมในการทำบทสารคดีด้วย และเสียงบรรยายโดย Natalie Portman นำความจริงเกี่ยวกับกระบวนการเร่งผลิตอาหารจากเนื้อสัตว์เพื่อการบริโภคที่ต้องแลกมากับความสูญเสียของมากมายอย่างคาดไม่ถึงทั้ง ไก่ หมู วัว ฯลฯ…

Discomfortfood ภาพถ่ายตัวเองของศิลปินช่างภาพที่ติดอาหารขยะ เขาอยากบอกอะไรคุณ

‘Discomfortfood’ คืองานภาพถ่ายตัวเองของศิลปิน ช่างภาพ อารมณ์ดี Erik Marcinkowski ซึ่งบอกอะไรได้มากมาย ไม่จำเพาะแค่ความสัมพันธ์ระหว่างการใช้ชีวิตและอาหารการกินเท่านั้น แต่ยังเป็นการเปิดเผยตัวตนให้สาธารณะชนรับรู้แบบตรงไปตรงมา ชนิดไม่ต้องปกปิดนิสัยการกินส่วนตัว อันที่เป็นที่มาของรูปทรงและเรือนร่างอวบอ้วนเกินขนาดของเขา ซึ่งคงไม่เป็นที่ต้องตาต้องใจของผู้คนในสังคมนัก พูดตรงๆ คือเสี่ยงกับการเกิดปัญหาด้านสุขภาพอนามัย หรือถ้าคิดไกลไปหน่อยอาจกลายเป็นผลกระทบจากระบบโภชนาการในสังคมแห่งการบิโภคยุคใหม่ที่สร้างปัญหาให้การดำเนินชีวิต Erik Marcinkowski เป็นช่างภาพฝีมือดีอาศัยที่เมืองแฮมิลตัน รัฐออนแทริโอ ประเทศแคนนาดา งานถนัดของเขาคือถ่ายภาพแนวพอร์ทเทรตสวยงาม มีสไตล์เฉพาะตัว รวมไปถึงแบบคอนเซ็ปชวลอาร์ตด้วย อย่างชุด Holdinghands พูดถึงความเป็นหญิงในหลากหลายลักษณะกับมือมากมาย ที่อาจตีความไปถึงการช่วยเหลือ เรียกร้องความเข้าใจ เข้าข่ายงานเพื่อสิทธิสตรี และอีกหลายชุดสะท้อนความงามของบรรดานางแบบออกมาได้อย่างมีชีวิตชีวา…

Daily Bread: What Kids Eat Around the World ภาพถ่ายอาหารของเด็กสะท้อนพฤติกรรมการกินจากทุกมุมโลก

ไม่เพียงแค่ภาพสวยดูเพลินเท่านั้น แต่ในหนังสือ Daily Bread: What Kids Eat Around the World ของช่างภาพ Gregg Segal เรายังได้เรียนรู้วัฒนธรรมด้านอาหารที่แตกต่างกันในหลายประเทศ เพราะ Segal ใช้เวลาถึง 3 ปี ในการเดินทางไปถ่ายภาพเด็กๆ ใน 9 ประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา อินเดีย มาเลเซีย เยอรมนี บราซิล เซเนกัล และสหรัฐอาหรับเอมิเรต เป็นต้น โดยเขาเลือกบันทึกภาพเด็กๆ เหล่านั้นร่วมกับอาหารประเภทต่างๆ ที่พวกเขากินเข้าไปภายในหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา ซึ่งหน้าตาของอาหารหลายจาน ก็เป็นสิ่งใหม่ที่ผู้ชมอย่างเราได้รู้จักกันเป็นครั้งแรกจริงๆ เสียด้วย (more…)

WASTED! The Story of Food Waste: ขยะอาหาร – สารคดีนี้มีคำถามถึงเราทุกคน

การสูญเสียของอาหาร หรือ 'ขยะอาหาร' นี้เป็นวิกฤตปัญหาที่โลกเรากำลังเผชิญอยู่ ในทุกปีกระบวนการผลิตอาหารเพื่อการบริโภคของคนเรานั้นต้องใช้น้ำ 80 เปอร์เซ็นต์ และพื้นที่ 40 เปอร์เซ็นต์ของโลก แล้วเหมือนเรื่องตลกที่ผลผลิตทั้งหมดกลายเป็นขยะอาหารมากมายถึง 1.3 พันล้านตันต่อปี ไม่เพียงเท่านั้น ประชากรผู้อดอยากทั่วโลกมากมายเป็นหลายสิบล้านคนที่ไม่อาจเข้าถึงกลไกของระบบบริโภคนี้ได้ และขยะเหล่านี้ยังทำให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมตามมาอีก ที่โลกเป็นเช่นนี้คงต้องมีบางอย่างไม่ถูกต้อง บางสิ่งในกระบวนความคิดที่บกพร่อง หนังเรื่องนี้กำลังชวนเราขบคิดร่วมหาทางออกกัน ‘WASTED! The Story of Food Waste’ หนังสารคดีเกี่ยวกับ 'ขยะอาหาร' ส่งสารถึงกระบวนการจัดการในระบบบริโภคของสังคมโลกออกมาอย่างน่าสนใจและครบวงจร เป็นไปได้แค่ไหนที่เราจะบริโภคโดยไม่ต้องสูญเสีย หรือมีขยะอาหารให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้…

อย่าถาม “เที่ยงนี้กินอะไรดี?” เพราะยังมีเด็กอีกมากไม่มีแม้แต่โอกาสจะเลือก

กินอะไรดี? คำถามยอดฮิตของคนเมือง เพราะมีทางเลือกกินมากเสียจนเลือกไม่ถูก แต่ขณะที่เราไม่รู้จะกินอะไรดี ยังมีน้องๆเด็กนักเรียนในโรงเรียนยากไร้อีกมากมาย ที่ไม่มีโอกาสจะได้เลือกกิน เทสโก้ โลตัส มุ่งเน้นการจำหน่ายอาหารสดคุณภาพดีในราคาเอื้อมถึงได้ นอกเหนือจากลูกค้าแล้ว ยังเล็งเห็นว่ายังมีน้องๆ เยาวชนที่ควรได้รับโอกาสเข้าถึงอาหารที่ดีและมีประโยชน์เช่นกัน จึงได้เริ่มดำเนิน 'โครงการอาหารดีพี่ให้น้อง' จัดซื้ออาหารที่ดีมีประโยชน์ให้น้องๆ ที่ยากไร้ในโรงเรียน 77 จังหวัดทั่วประเทศ ประชาสัมพันธ์ด้วยคลิปโฆษณาแนวฮาถูกใจคนไทย เข้าใจง่าย แต่ชวนให้คิด คลิปแรก 'กินอะไรดี?' ว่าด้วยคำถามโลกแตกในชีวิตประจำวันของคนทำงานในเวลาพักเที่ยง สองหนุ่มสั่งอาหารที่ร้านอาหารตามสั่งเจ้าประจำ แต่ไม่รู้จะกินอะไรดีเพราะมีเมนูให้เลือกเยอะแยะจนเลือกไม่ถูก จนเจ้าของร้านต้องเดินเข้ามาบอกว่า ในขณะที่บางคนมีโอกาสเลือกว่าจะกินอะไร ในขณะที่บางคนรู้ว่าอยากกินอะไรแต่ไม่เคยได้กิน ซึ่งพวกเขาก็คือเด็กนักเรียนที่ได้กินแต่อาหารกลางวันในถาดหลุมที่โรงเรียนจัดหาให้เพียงเพื่อให้อิ่มท้องแต่ไม่ได้คุณค่าสารอาหาร…

Temple Snack Club วัดญี่ปุ่นชวนแบ่งปันของถวายพระให้ชาวบ้านผู้ยากไร้

Wanattaya Nukaew
December 19, 2018
CREATIVE
0 Comments

ความยากจนกับประเทศญี่ปุ่นดูจะเป็นการจับคู่ที่เราไม่ค่อยคุ้น แต่เชื่อหรือไม่ว่า หนึ่งในปัญหาสังคมของญี่ปุ่นคือ ความยากจน จากผลสำรวจของกระทรวงสาธารณสุข แรงงาน และสวัสดิการในประเทศญี่ปุ่นพบว่า มีเด็กญี่ปุ่นหนึ่งในเจ็ดตกอยู่ในสภาวะยากจน (นึกถึงหนังเรื่อง Nobody Knows ขึ้นมาทันที!) รู้หรือไม่--ความยากจนของเด็กๆ ในญี่ปุ่นนั้น ทางเศรษฐศาสตร์ได้จัดอยู่ในระดับที่เรียกว่า Relative Poverty คือความยากจนที่ดูภายนอกแล้วเหมือนคนปกติธรรมดา ดูไม่ออกว่ายากจน แต่ความเป็นจริงแล้วรายได้ของครอบครัวนั้นไม่เพียงพอต่อการใช้ชีวิตได้อย่างปกติ เป็นความยากจนที่แตกต่างจาก Absolute Poverty ซึ่งเป็นระดับที่เราเห็นได้ชัด อย่างเช่นความยากจนในประเทศกำลังพัฒนา ความน่าเป็นห่วงของ Relative Poverty คือสิ่งที่เรียกว่า 'ความยากจนที่มองไม่เห็น'…