บางทีคนเราก็หลงลืมธรรมชาติไป ไม่ใช่เพราะเราไม่รัก หากแต่วิถีชีวิตคนเมืองที่เป็นอยู่ทำให้ห่างเหินจากสิ่งแวดล้อมดั้งเดิม หรือไม่ก็อาจอยู่ห่างไกลเกินไปจนนึกภาพไม่ออก หากแต่มีใครนำภาพเหล่านั้นมาฉายซ้ำตรงหน้า ความระลึกถึงก็จะผุดขึ้นซึ่งอาจเป็นสำนึกรู้ได้ว่า นี่คือสิ่งที่เรากำลังโหยหา สีเขียวที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา เสียงสรรพสัตว์ที่สะท้อนถึงความสงบเรียบง่าย และกลิ่นต้นไม้ใบหญ้าที่ลอยฟุ้งไปรอบตัว เป็นบรรยากาศที่จะห่อหุ้มหัวใจที่เหี่ยวเฉาให้กลับมาสดชื่นขึ้นอีกครั้ง และหากใครกำลังรู้สึกแห้งแล้งกับสังคมเมืองหนังสารคดีเรื่องนี้จะเป็นคำตอบหนึ่งที่จะช่วยเยียวยาได้ ‘ONCE UPON A FOREST’ ตลอดเวลา 78 นาทีของการเล่าเรื่อง เสมือนการนั่งชมอุปรากรจากวงดนตรีชั้นนำที่เหล่านักดนตรีผลัดกันแสดงถึงฝีไม้ลายมือออกมาอย่างเยี่ยมยอด พลังแห่งชีวิตที่เสมือนไม่เคลื่อนไหวทว่ากลับขับเคลื่อน ปรับสมดุลชีวิตอื่นๆ ได้อย่างอัศจรรย์ โลกคงจะดีกว่านี้หากรู้จักเรียนรู้จากวิถีแห่งป่าที่เป็นแหล่งรวมความหลากหลายของชีวิต ในบทนำของการเล่าเรื่องเราอาจเห็นภาพที่น่าเศร้าภาพการตัดไม้เพื่อเอาไปใช้ประโยชน์ของมนุษย์ แต่แล้วทุกอย่างจะค่อยๆ กลับคืนมามีชีวิตใหม่อักครั้ง โดยใช้เวลา..แม้จะนานสักหน่อยประมาณ 50 ปี…