We Ate the Children Last: สวาปามให้สิ้นซาก อย่าได้เหลือแม้แต่ลูกหลาน

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อความก้าวหน้าทางการแพทย์ค้นพบกระบวนการรักษาเยียวยามนุษย์จากโรคร้ายในระบบทางเดินอาหารด้วยอวัยวะของหมู เป็นจุดกำเนิดเรื่องราวชวนระทึกบนความเปลี่ยนแปลงของสังคม ไม่เพียงแค่จะทำให้หายจากโรคร้ายเท่านั้นแต่ยังช่วยให้แข็งแรงกว่าเดิม ข้อสำคัญกินได้เยอะกว่าแบบไม่ต้องเลือกของกินอีกด้วย นี่เป็นหนังสั้นเรื่องแรกๆ ของผู้กำกับฯ Andrew Cividino ที่ทำมาจากนิยายวิทยาศาสตร์เสียดสีสังคมของ Yann Martel ในชื่อ We Ate the Children Last

แค่เกริ่นเรื่องย่อก็พอเดาออกว่าเขาคิดอะไร มันเป็นภาพสะท้อนสังคมบริโภคที่ถูกขยายใหญ่ด้วยสไตล์การเล่าแบบหนังไซไฟ และกระตุกต่อมความตื่นเต้นไปบนเหตุการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เมื่อสังคมเสพติดกับชีวิตใหม่โดยไม่คำนึงถึงผลร้ายที่จะตามมา ปัญหามันไม่ใช่แค่อยู่ในวงการแพทย์หรือการทดลองทางวิทยาศาสตร์อีกต่อไป เมื่อกลายเป็นความนิยมชมชอบของผู้คน แน่นอนว่าใครๆ ก็ต้องการชีวิตที่ดีขึ้น แข็งแรงขึ้น แต่มันแลกมาด้วยความวุ่นวายสับสน ทั้งในระดับส่วนตัวยาวไปจนถึงความขัดแย้งในทางการเมือง

สังคมบริโภคเริ่มต้นเมื่อไหร่และด้วยความเชื่ออย่างไร แผ่อิทธิพลหรือส่งผลกระทบไปอย่างไรบ้าง ทั้งหมดล้วนถูกสอดแทรกและร้อยเรียงไว้ด้วยเรื่องราวของหนังอย่างค่อนข้างครบถ้วนอย่างแนบเนียน ข้อดีของหนังเรื่องนี้อีกประการหนึ่งก็คือเขาไม่สรุปตายตัวถึงความเลวร้ายเชิงพฤติกรรมมนุษย์ที่ดันต้องไปใช้อวัยวะของหมูเพื่อต่อชีวิต แต่ทิ้งคำถามไว้อย่างกว้างๆ เพราะเหมือนทุกสิ่งในเหตุการณ์ดำเนินไปเองโดยธรรมชาติ บางทีมันไม่ใช่ความผิดเฉพาะของใครคนหนึ่ง แต่เป็นสิ่งที่ทุกคนควรตระหนักและหาทางออกร่วมกันเมื่อวิกฤตินั้นมาถึง

อ้างอิง : shortoftheweek.com

Tags

วรัญญู อุดมกาญจนานนท์

Art may not be the only way to brighten the world, but it is essential to create a beautiful life. รักงานสร้างสรรค์อิสระ...งานเขียนเป็นหนึ่งในนั้น เพราะตัวหนังสือคือความคิดที่เชื่อมโลกกับเราไว้ด้วยกัน

See all articles

Next Read