ทุกวันนี้การเล่าเรื่องเพื่อชี้นำเชิงศีลธรรมแบบเบ็ดเสร็จที่ว่าความดีต้องเป็นเช่นนี้เช่นนั้นเป็นเรื่องล้าสมัย และคงยากที่จะโน้มน้าวให้ใครเชื่อ เพราะนับวันความเป็นปัจเจกมีอิทธิพลต่อสังคมมากขึ้น แต่ละคนก็มีวิธีการเลือกกระทำและตัดสินอะไรถูกหรือผิดในแบบของตัวเอง การเล่าเรื่องเพื่อสอดแทรกแนวคิดอะไรที่ว่านั้นจึงต้องเลือกกลวิธีที่พลิกความคาดหมายของการชม และมีการกระตุกจิตสำนึกให้เกิดคำถามขึ้นในใจเพื่อที่จะหาคำตอบด้วยตัวเอง และที่สำคัญหากตัวละครนำเป็นบุคคลที่อยู่ในฐานะเท่าเทียมหรือต่ำกว่าผู้ชม ก็ยิ่งทำให้ความรู้สึกว่าถูกคนมานั่งสั่งสอนศีลธรรมลดน้อยลงไปด้วย ในหนังสั้นสิบนาทีเรื่อง Tribes