เกือบสองปีแห่งการแพร่ระบาดของโรคไวรัสโควิด-19 ที่ผ่านมา โรงเรียนและสถานศึกษามากมายต้องปิด หันมาจัดการสอนแบบออนไลน์ กิจกรรมรวมกลุ่มหลายอย่างจำต้องยกเลิกไปอย่างน่าเสียดาย
ตามหลักของการอยู่ร่วมกันบนโลกแล้ว ต่างก็ล้วนมีสิทธิ์ที่จะใช้ชีวิตอย่างเสรี เพราะโลกเป็นของทุกชีวิตไม่ใช่เพียงเผ่าพันธุ์ใดเผ่าพันธุ์หนึ่งเท่านั้น ทว่ามนุษนั่นแหละที่หลงผิดคิดว่าโลกทั้งใบนี้เป็นของตน ก็เลยหาประโยชน์จากทรัพยากรเพียงเพื่อสนองตอบความสุขส่วนตัวโดยไม่คำนึงถึงผลเสียที่จะตามมา
ท่ามกลางสภาวะโลกร้อนและความแปรปรวนของภูมิอากาศ ภัยพิบัติทางธรรมชาติที่รุนแรง หลายฝ่ายยอมรับกันถึงสาเหตุที่มาของปัญหาดังกล่าว ทั้งๆ ที่ต่างคนก็ก็รับรู้แต่ก็ทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน
สำหรับคนที่ไม่คุ้นกับการอยู่คนเดียวคงจะอึดอัดและเบื่อหน่ายกับสถานการณ์แพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ที่ทำให้ต้องห่างไกลจากเพื่อนฝูงและญาติมิตร บรรยากาศที่เคยคึกคักพาเงียบเหงาไปหมด แต่ความจริงแล้วความโดดเดี่ยวนั้นหาใช่เรื่องใหม่แม้ในยามปกติก็ตาม หลายคนก็อาจรู้สึกเช่นนั้นได้
Save Ralph คือหนังแอนิเมชันแบบสต็อปโมชันกึ่งสารคดีแนวเสียดสี สะท้อนปัญหาการทารุณสัตว์ในแวดวงอุตสาหกรรมเครื่องสำอาง ผลิตโดย
“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพลาสติกบูรณาการตัวตนเข้ากับชีวิตใต้ท้องทะเล” Pascal Schelbli ผู้กำกับหนังแอนนิเมชันเรื่อง The
“โลก” หรือ “ดวงดาวสีฟ้า” เป็นชื่อเรียกที่ชวนให้หลงใหลไปกับความงดงาม อาจเพราะมีพื้นที่มหาสมุทรกว้างใหญ่
ทวิตเตอร์, กูเกิ้ล, อินสตาแกรม, เฟสบุ๊ก, ติ๊กต่อก,
ทุกวันนี้การเล่าเรื่องเพื่อชี้นำเชิงศีลธรรมแบบเบ็ดเสร็จที่ว่าความดีต้องเป็นเช่นนี้เช่นนั้นเป็นเรื่องล้าสมัย และคงยากที่จะโน้มน้าวให้ใครเชื่อ เพราะนับวันความเป็นปัจเจกมีอิทธิพลต่อสังคมมากขึ้น แต่ละคนก็มีวิธีการเลือกกระทำและตัดสินอะไรถูกหรือผิดในแบบของตัวเอง การเล่าเรื่องเพื่อสอดแทรกแนวคิดอะไรที่ว่านั้นจึงต้องเลือกกลวิธีที่พลิกความคาดหมายของการชม
สิ่งที่ทำให้เรื่องเล่าธรรมดาดูน่าสนใจ มักเกิดจากการดึงรายละเอียดในเรื่องที่ถูกมองข้ามมาขยาย หรือการใช้ตัวละครที่แปลกออกไปจากความคุ้นเคยบนสถานการณ์ที่เหมือนง่าย ทว่ากลับกลายเป็นเรื่องยุ่งยากเพื่อหาทางออกที่พลิกความคาดหมาย นี่เป็นสิ่งที่นักเล่าเรื่องทั้งหลายอยากให้เกิดขึ้นสำหรับงานของเขา
