ทุกวันนี้การเล่าเรื่องเพื่อชี้นำเชิงศีลธรรมแบบเบ็ดเสร็จที่ว่าความดีต้องเป็นเช่นนี้เช่นนั้นเป็นเรื่องล้าสมัย และคงยากที่จะโน้มน้าวให้ใครเชื่อ เพราะนับวันความเป็นปัจเจกมีอิทธิพลต่อสังคมมากขึ้น แต่ละคนก็มีวิธีการเลือกกระทำและตัดสินอะไรถูกหรือผิดในแบบของตัวเอง การเล่าเรื่องเพื่อสอดแทรกแนวคิดอะไรที่ว่านั้นจึงต้องเลือกกลวิธีที่พลิกความคาดหมายของการชม
สิ่งที่ทำให้เรื่องเล่าธรรมดาดูน่าสนใจ มักเกิดจากการดึงรายละเอียดในเรื่องที่ถูกมองข้ามมาขยาย หรือการใช้ตัวละครที่แปลกออกไปจากความคุ้นเคยบนสถานการณ์ที่เหมือนง่าย ทว่ากลับกลายเป็นเรื่องยุ่งยากเพื่อหาทางออกที่พลิกความคาดหมาย นี่เป็นสิ่งที่นักเล่าเรื่องทั้งหลายอยากให้เกิดขึ้นสำหรับงานของเขา
“จงใช้อาหารเป็นยารักษาโรคและให้ยาเป็นอาหารของท่าน” เป็นคำกล่าวของ ฮิปโปเครติส แพทย์ชาวกรีกโบราณผู้ได้รับการยกย่องให้เป็นบิดาแห่งการแพทย์ของโลกตะวันตก และเป็นประโยคเปิดของสารคดีเรื่อง
อะไรคือความเป็นปรกติกันแน่…ทุกคนคงเคยพบประสบการณ์โดนล้อเลียน บูลลี่ กันมาแล้วมากบ้างน้อยบ้าง และหากย้อนรำลึกได้ครั้งแรกที่เจอคงจะในโรงเรียนสมัยที่เป็นเด็ก ไม่แปลกเพราะโรงเรียนเป็นพื้นที่แรกๆ
หากจะบอกว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนในโลกที่จะพบเห็นและเข้าใจชีวิตใต้ท้องทะเลไปมากกว่าเธอคนนี้ก็คงจะไม่ผิดนัก ดร.ซิลเวีย เอิร์ล ผู้อุทิศชีวิตให้กับการดำน้ำและสำรวจธรรมชาติใต้มหาสมุทรมามากกว่า 50
ใครจะเชื่อว่าเพียงคำถามไม่กี่ประโยคและการบ้านบนกระดานดำในชั้นเรียนวิชาสังคมศึกษาของเด็กประถมจะมีอิทธิพลต่อเขาไปตลอดชีวิต โลกคืออะไร…มีความสัมพันธ์กับชีวิตอย่างไร และจะเปลี่ยนแปลงโลกได้หรือไม่ เป็นคำถามธรรมดาทว่ายากเหลือเกินที่จะมีคำตอบได้อย่างเบ็ดเสร็จ ในเมื่อโลกที่เห็นอยู่เต็มไปด้วยความบกพร่องและรอยแผลเป็น
ครั้งหนึ่งในชีวิตกับความทรงจำถึงสถานที่ซึ่งเราจะไม่มีวันลืม…แล้วจะมีที่ไหนล่ะที่ทรงคุณค่าแก่การจดจำนั้นไปตลอดกาลเท่ากับบ้านเกิด ‘Lowland Kids’ เป็นหนังสารคดีเล่าเรื่องความผูกพันของวัยรุ่นลูกพี่ลูกน้องสองคนคือ Howard
แม้ในนิทานหรือเรื่องเล่าก่อนนอนที่พ่อแม่ขับกล่อมเด็กให้หลับฝันดีจะมาจากความหวังที่จะให้เด็กมีอนาคตที่งดงาม แล้วปัจจัยอะไรที่จะส่งเสริมให้สิ่งเหล่านั้นเกิดขึ้นได้ ภายใต้การเปลี่ยนแปลงของสภาวะแวดล้อมอย่างรวดเร็วของโลก มันช่างห่างไกลจากความรู้สึกของคนยามที่ต้องอยู่ในบ้านที่ปิดมิดชิด ดูจะปลอดภัยตัดขาดจากโลกภายนอกทั้งหมด
หากใครเป็นคอหนังแนวไซไฟ แล้วไม่รู้จักเรื่อง ‘2001: A Space
หากย้อนเวลากลับได้มนุษย์คงจะต้องคิดหาวิธีทำเกษตรกรรมกันใหม่ที่ไม่ทำลายระบบนิเวศ ไม่สร้างปัญหาด้านสุขภาพอนามัยให้ทั้งคนและสัตว์ รวมถึงไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม เพราะสิ่งที่เป็นอยู่อยู่ทุกวันนี้เป็นความผิดพลาดอันแสนเจ็บปวดของระบบเกษตรกรรมและอาหารของโลก ทุกชีวิตตกเป็นเหยื่อของการดัดแปลงธรรมชาติให้บิดเบี้ยว
