How to Be at Home: แอนิเมชันสั้น อยู่บ้านคนเดียวก็มีความสุขได้

สำหรับคนที่ไม่คุ้นกับการอยู่คนเดียวคงจะอึดอัดและเบื่อหน่ายกับสถานการณ์แพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ที่ทำให้ต้องห่างไกลจากเพื่อนฝูงและญาติมิตร บรรยากาศที่เคยคึกคักพาเงียบเหงาไปหมด แต่ความจริงแล้วความโดดเดี่ยวนั้นหาใช่เรื่องใหม่แม้ในยามปกติก็ตาม หลายคนก็อาจรู้สึกเช่นนั้นได้ เพียงแค่เราพยายามปิดบังความรู้สึกส่วนลึกของตัวเองไว้เท่านั้นเอง ในขณะที่ทั่วโลกต่างทยอยฉีดวัคซีนกัน เท่ากับว่าเวลาแห่งการรอคอยที่จะกลับไปใช้ชีวิตปกติก็อยู่อีกไม่ไกลนัก

“How to Be at Home”  นี้เป็นคลิปสั้นสุดน่ารักที่จะมาช่วยสร้างกำลังใจให้ทุกคน ผลงานของสองสาวที่หัวใจตรงกัน หนึ่งคือ กวี Tanya Davis และอีกคนเป็นนักสร้างหนัง Andrea Dorfman ทั้งคู่เป็นเพื่อนกันมากว่าสิบปีแล้วซึ่งในขณะนั้นต่างก็สัมผัสกับเหตุการณ์โดดเดี่ยวของชีวิตมาคล้ายกัน Davis เพิ่งจะเลิกกับแฟน ส่วน Dorfman เพิ่งจะพบรักใหม่หลังจากอยู่เป็นโสดมาสี่ปี ในตอนนั้นเขาได้ร่วมกันทำหนังสั้นพร้อมบทกวีออกมาชุดหนึ่ง ซึ่งเป็นส่วนผสมของแอนิเมชันกับการถ่ายทำชีวิตโสด เพื่อให้รู้สึกถึงคุณค่าของตัวเองและพร้อมจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข โดยใช้ชื่อว่า How to Be at Alone (2010) และมาถึงในปี 2020 ช่วงเวลาวิกฤตนี้ ทั้งคู่ได้ร่วมงานอีกครั้งโดยพัฒนาจากคอนเซปต์เดิมให้เข้ากับสถานการณ์ของการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 โดยเล่าเรื่องผ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่ผสมกับการปะติดภาพสต็อปโมชันและแอนิเมชัน สอดแทรกบทกวีเสริมสร้างกำลังใจลงไปให้สนุกสนานและมีสีสัน หนังเรื่องนี้ได้เป็นส่วนหนึ่งในโครงการหนังสั้นสามสิบเรื่อง ที่บอกเล่าเรื่องราวการใช้ชีวิตในช่วงการแพร่ระบาดของโรคโควิดผ่านแพลตฟอร์ม The Curve ซึ่งจัดขึ้นคณะกรรมการภาพยนตร์แห่งชาติแคนาดาด้วย

ภาพน่ารักหลายภาพถูกนำมาล้อเลียนเปรียบเทียบระหว่างการใช้ชีวิต ในขณะที่เราไม่เคยแคร์การมีอยู่ของคนอื่นในสังคม และคิดว่าการติดต่อผ่านมือถือซึ่งบางทีเป็นเรื่องน่ารำคาญเพราะรบกวนชีวิตส่วนตัวกลับกลายเป็นสิ่งปลอดภัยที่สุดสำหรับการใช้ชีวิตและไม่ทำให้รู้สึกโดดเดี่ยว ชีวิตแสวงหาการมีส่วนร่วมกับสังคมทั้งๆ ที่ครั้งหนึ่งเรามองข้ามไป แล้วเมื่อมีเวลามากมายที่ต้องอยู่กับตัวเองเราก็กลับอึดอัดทำตัวไม่ถูกเสียอีก ดูช่างย้อนแย้งไปหมด ในบางมุมทำให้เราพบความจริงว่า ชีวิตทุกชีวิตล้วนสัมพันธ์กันเป็นลูกโซ่ พื้นที่สาธารณะที่เราต้องหลีกเลี่ยง กิจกรรมมากมายที่ต้องทำร่วมกับคนอื่นแต่กลับต้องหยุดไปทั้งหมด ก็เพื่อทุกชีวิตที่แวดล้อมเราจะได้ปลอดภัยรวมทั้งเราเองด้วย ซึ่งเราไม่ได้โดดเดี่ยวเพียงลำพัง หากแต่เชื่อมโยงทุกคนไว้ด้วยความรักและความห่วงใยกัน

แปลและเรียบเรียงจาก: www.thisiscolossal.com
แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม: www.openculture.com

Tags

Tags:

วรัญญู อุดมกาญจนานนท์

Art may not be the only way to brighten the world, but it is essential to create a beautiful life. รักงานสร้างสรรค์อิสระ...งานเขียนเป็นหนึ่งในนั้น เพราะตัวหนังสือคือความคิดที่เชื่อมโลกกับเราไว้ด้วยกัน

See all articles

Next Read

A Brief Disagreement: ไม่เห็นพ้องต้องแตกหัก

Best Friend: แอนิเมชั่นถามหาเพื่อนแท้จากโลกอนาคต