2020 An Isolation Odyssey: จักรวาลในอพาร์ทเมนท์ ยุคสมัยแห่งโควิด-19

หากใครเป็นคอหนังแนวไซไฟ แล้วไม่รู้จักเรื่อง ‘2001: A Space Odyssey’ ซึ่งมีชื่อไทยว่า ‘2001 จอมจักรวาล’ แล้วล่ะก็แสดงว่ายังไม่ใช่คอหนังไซไฟตัวจริง เพราะจัดเป็นต้นแบบให้กับหนังไซไฟรุ่นหลังต่อมาอีกนับไม่ถ้วน และยังเป็นผลงานของนักทำหนังระดับตำนานอย่าง Stanley Kubrick ผู้สร้างสรรค์งานให้วงการภาพยนตร์โลกมากมาย หนังของเขาจัดเป็นแนวสัจนิยมและโดดเด่นในทางตลกร้าย และนี่เองทำให้คลิปสั้น 12 นาทีที่เอามาแนะนำนี้เป็นเรื่องเล่าที่ไม่ธรรมดา เพราะเป็นตลกร้ายล้อเลียนนักสร้างหนังที่มีรสนิยมทางเดียวกันซ้อนทับไปอีกที โดยใช้ชื่อว่า ‘2020: An Isolation Odyssey’

Lydia Cambron นักออกแบบทางศิลปะและเป็นนักเล่าเรื่องชาวนิวยอร์กที่ทำงานสไตล์ย้อนยุค ชอบหยิบเรื่องราวงานออกแบบมาล้อเลียนด้วยท่วงทำนองเสียดสีเพื่อให้ชวนขำน่าติดตาม คราวนี้เธอหยิบฉากสุดท้ายของหนัง 2001 จอมจักรวาลมาเล่าใหม่ในแบบของเธอ โดยใช้สถานการณ์โรคระบาดโควิด-19 ที่กำลังคุกคามชีวิตผู้คนอยู่ทั่วโลก ในช่วงเวลาที่ต้องกักตัวอยู่ในบ้านเพียงลำพังเพื่อป้องกันตัวเองไม่ให้แพร่เชื้อไปสู่สังคม และให้มั่นใจได้ว่าตัวเองปลอดจากเชื้อไวรัสมาเทียบเคียงบรรยากาศกัน

ในขณะที่หลายเมืองมีนโยบายล็อกดาวน์ ผู้คนต้องเก็บตัวอยู่ในพื้นที่จำกัด ชีวิตอุดอู้ทนอยู่กับความน่าเบื่อ แล้วไม่รู้จะทำอะไรดี ซึ่งส่วนใหญ่อาจฆ่าเวลาให้ผ่านไปอย่างไร้ค่า แต่สำหรับนักสร้างสรรค์อย่าง Cambron แล้ว เธอหยิบฉวยเหตุการณ์นี้มาใช้เล่าเรื่องได้อย่างลงตัว และอาจเข้าถึงความรู้สึกส่วนลึกของผู้คนมากมายที่โหยหาทางออก ทั้งการเลือกมุมภาพ การจัดแสงจัดฉาก รวมทั้งการแสดงที่เรียกว่าล้อเลียนงานต้นแบบกันมาชนิดคัตต่อคัต ทำให้เกิดอารมณ์ขัน เสียดสีมุมมองแห่งการตีความได้สุดแสบ

ในฉากสุดท้ายของ 2001: A Space Odyssey ไม่ว่าจะด้วยความซับซ้อนของกาลเวลาที่ไม่อาจบ่งบอกได้ว่า ตอนนี้คือ อดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต รวมไปถึงการหยั่งรู้ที่รออยู่ปลายทาง การเกิดใหม่ของจักรวาลที่ไม่มีวันสิ้นสุด 2020 An Isolation Odyssey นี้คงแสวงหาช่วงเวลาที่จะได้เกิดใหม่หลุดพ้นจากการซ้อนทับของช่วงเวลาเช่นเดียวกัน ซึ่งจะเป็นอะไรนั้นในคัตสุดท้ายพูดไว้อย่างขัดเจน ในท่วงทำนองแห่งความเวิ้งว้างภายในพื้นที่หนึ่งบนอพาร์ทเม้นท์แทบไม่แตกต่างจากยานอวกาศที่ลอยเคว้งคว้างอยู่ในจักรวาลอันไกลโพ้น และในเครดิตสุดท้ายเมื่อหนังจบพร้อมซาวน์แทร็ก theme song ‘Also Sprach Zarathustra’ ที่เราได้ยินกันคุ้นหูนั้น เธอยังหยอดมุขให้รู้กันด้วยว่างานนี้ ทุกตำแหน่งงาน “ฉันทำของเธอคนเดียวหมดค่ะ”

อ้างอิง: lydiacambron.com

วรัญญู อุดมกาญจนานนท์

Art may not be the only way to brighten the world, but it is essential to create a beautiful life. รักงานสร้างสรรค์อิสระ...งานเขียนเป็นหนึ่งในนั้น เพราะตัวหนังสือคือความคิดที่เชื่อมโลกกับเราไว้ด้วยกัน

See all articles