วัฒนธรรมอาหารเป็นลักษณะเฉพาะของแต่ละชุมชน ที่มักสอดแทรกเรื่องราวความเป็นมาของตนไว้ กับข้าวจานหนึ่งในโต๊ะอาหารไม่เพียงแค่พูดถึงรสชาติ หน้าตา หรือเทคนิคการปรุงเท่านั้น แต่มีเรื่องเล่าวนเวียนภายใต้บรรยากาศของห้องครัวและโต๊ะอาหารด้วย เริ่มตั้งแต่การเตรียมวัตถุดิบ ขั้นตอนการปรุง ไม่ว่าจะเป็นต้ม นึ่ง ผัด ทอด รวมทั้งบรรยากาศการรับประทานอาหารที่ได้นั่งร่วมวงกับคนในครอบครัว ภาพเหล่านั้นล้วนสะท้อนความรัก ความอบอุ่น ซึ่งจะกลายเป็นความทรงจำที่ติดตรึงใจไปยาวงนาน และในวัฒนธรรมของชาวจีนก็มักเห็นสิ่งนี้ได้ชัดเจน เช่นเดียวกับแม่ลูกคู่นี้ในแอนิเมชันเรื่อง Let’s Eat ที่ถ่ายทอดความรู้สึกเหล่านั้นออกมาได้อย่างละเมียดละไม
ในความทรงจำของใครหลายคน อาจนึกถึงเมนูอาหารจานเด็ดที่หาซื้อกินจากร้านอาหารไหนไม่ได้ เหมือนอย่างเช่น Anton Ego นักชิมอาหารฝีปากร้ายในหนัง Rattatoullie ที่มาตกม้าตายด้วยเมนูอาหารชื่อเดียวกับหนังที่ดันมีรสชาติเหมือนฝีมือแม่ของตนเอง นั่นคงเพราะรสมือใครเล่าที่จะทำได้ถูกปากเท่าฝีมือแม่ ที่มีความใส่ใจผสมผสานความรัก ความห่วงใย รวมทั้งความปรารถนาดีเข้าไปในอาหารเพื่อลูกด้วย แอนิเมชันสั้นเรื่อง Let’s Eat เล่าเรื่องความสัมพันธ์ของแม่ลูกคู่หนึ่งที่มาตั้งรกรากในอเมริกา โดยที่คุณพ่อจากไปแล้ว จึงกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวกับลูกสาวที่คลุกคลีสนิทสนมกัน ภายในบรรยากาศห้องครัวที่น่ารัก มีทั้งการละเล่น หยอกล้อ การเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ผ่านกระบวนการการทำอาหารและการรับประทานร่วมกันอันเป็นแบบฉบับของชาวจีน และเมื่อวงจรชีวิตของลูกสาวย่อมเติบโตไปตามวัย ต้องประกอบอาชีพการงาน จึงมีเวลาให้แม่น้อยลงทำให้หลงลืมวันสำคัญบางวันไป เป็นวงจรชีวิตของคนรุ่นใหม่ที่เราต่างพบเห็นกันอยู่บ่อยๆ และวันหนึ่งแม่ก็ต้องจากไปตามกาลเวลา แต่ยังมีสิ่งหนึ่งที่ติดตัวลูกสาวไปจนกว่าเธอจะหมดลมหายใจนั่นคือ… ความใส่ใจในเมนูอาหารที่จะทำเพื่อลูกของตนสืบเนื่องต่อไป
ภาพยนตร์สั้นเรื่องนี้เป็นผลงานของ Anamon Studios ผลงานการกำกับฯ และเขียนบทโดย Dixon Wong ซึ่งเป็นหุ้นส่วนผู้ก่อตั้งบริษัทด้วย และด้วยบทเพลงกับน้ำเสียงอ่อนหวานของ Max Loh ช่วยให้เราเพลินไปกับเรื่องเล่าอย่างสนุกสนาน โดยทางผู้กำกับฯ ต้องการสะท้อนภาพวิถีชีวิตของคนอเมริกัน-จีนที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ซึ่งสำหรับชาวตะวันตกอาจรู้สึกแปลกตา แต่สำหรับคนไทยที่มีเชื้อสายจีนก็คงจะคุ้นเคยกับบรรยากาศดังกล่าวเป็นอย่างดี แต่เหนืออื่นใด ความรักของแม่นั้นมีความเป็นสากล ซึ่งไม่ว่าจะเล่าผ่านรูปแบบวัฒนธรรมใด ทุกคนก็สามารถรับรู้และซาบซึ้งได้ นอกจากนั้นแล้ว เรื่องเล่านี้ยังช่วยให้เรานึกถึงการแบ่งเวลาที่ควรปันให้ผู้หลักผู้ใหญ่ที่รอคอยความรักอยู่ที่บ้านด้วย แน่นอนว่าหนังสั้นเรื่องนี้กวาดรางวาลมากมายในเทศกาลหนังหลายสถาบันปี 2020-2021
อ้างอิง: www.letseatshortfilm.com, www.imdb.com
