แม้โลกทุกวันนี้จะพัฒนาไปไกลและความคิดของผู้คนในสังคมก็มีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก แต่เป็นที่น่าเศร้าใจว่า ในอีกหลายมุมมืดบนโลกใบนี้ยังมีผู้หญิงที่ถูกทำร้ายเป็นจำนวนมาก สถิติที่เผยแพร่โดย WHO ระบุว่าประมาณ 1 ใน 3 ของผู้หญิงทั่วโลก
โดยทั่วไปแล้วในการผลิตสีเทียนจะประกอบด้วยวัตถุดิบหลักคือ ขี้ผึ้งและผงสี นำมาหลอมรวมกันแล้วอัดเป็นแท่ง และก็อาจจะมีส่วนผสมอื่นๆ ตามแต่ผู้ผลิตจะใส่ลงไป เช่น สารเพิ่มความเข้มข้น หรือเพิ่มความทนทาน ฯลฯ แต่สำหรับแบรนด์
โดยทั่วไปแล้ว รูปร่างลักษณะของผลิตภัณฑ์ระงับกลิ่นกายมักจะเน้นให้มีรูปทรงเรียวเล็กและผิวสัมผัสเรียบลื่น ดูเผินๆ เหมือนจะจับถือง่าย ใช้งานสะดวก แต่สำหรับผู้ที่มีปัญหาด้านการมองเห็น หรือผู้ที่มีปัญหาที่แขนหรือมือ การถือเจ้าบรรจุภัณฑ์เล็กเรียบลื่นนี้ถือเป็นงานยากมาก และอาจทำให้ถอดใจที่จะใช้ผลิตภัณฑ์ประเภทนี้ไปเลย นี่คือโลกของการออกแบบแบบดั้งเดิมที่ผลิตภัณฑ์และบริการส่วนใหญ่ไม่ได้ออกแบบมาโดยคำนึงถึงคนทุกกลุ่ม
ใครจะไปคิดว่ารูปทรงของเส้นพาสต้าจะเชื่อมโยงไปถึงภาวะโลกร้อนได้… ใครไม่คิด แต่ทีมวิจัย Morphing Matter Lab แห่งมหาวิทยาลัย Carnegie Mellon เขาคิด
โลกกลมๆ ใบนี้มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ร่วมกันหลากหลายมากมาย ต่างก็มีบทบาทหน้าที่แตกต่างกันไป และสัมพันธ์กันอย่างลงตัวโดยไม่ได้นัดหมาย ภายใต้สิ่งที่เรียกว่า ‘ระบบนิเวศ’ (*เปิดเพลงชีวิตสัมพันธ์ของน้าแอ๊ดประกอบ*) ในบรรดาสิ่งมีชีวิตทั้งหมด นกเป็นสัตว์ขนาดเล็กที่มีความสำคัญต่อระบบนิเวศอย่างมาก ข้อมูลจากอุทยานวิทยาศาสตร์หว้ากอเผยว่า
ในแวดวงสถาปัตยกรรม ชื่อของ Foster + Partners เป็นที่ยอมรับในฐานะบริษัทออกแบบที่มีชื่อเสียงระดับโลก ภายใต้การนำของท่านลอร์ด Norman Foster สถาปนิกชาวอังกฤษในตำนาน
Walkin’ & Rollin’ Costumes คือชื่อขององค์กรไม่แสวงผลกำไรในรัฐแคนซัส ประเทศอเมริกา ที่รับอาสาแปลงโฉมเครื่องช่วยเดินและรถวีลแชร์ของเด็กๆ ผู้มีความพิการทางการเคลื่อนไหว โดยจุดเริ่มต้นแนวคิดสุดครีเอทีฟและมีประโยชน์ต่อสังคมนี้มาจากมันสมอง สองมือ
WeWALK คือไม้เท้านำทางสุดไฮเทคที่ช่วยให้ผู้มีปัญหาด้านการมองเห็นสามารถใช้ชีวิตประจำวันได้ทัดเทียมกับคนปกติทั่วไปมากขึ้น นี่เป็นผลงานการออกแบบโดยผู้พิการทางสายตาตัวจริงเสียงจริง ชื่อ Kursay Ceyland (ผู้ควบตำแหน่ง CEO และผู้ก่อตั้งแบรนด์ WeWALK
รายงานจากธนาคารโลกเผยว่า ในอีกหกปีข้างหน้า (ปี 2025) ปริมาณขยะมูลฝอยของโลกเราจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า เป็นการคาดการณ์ที่ไม่น่าจะพลิกโผ เพราะเท่าที่เห็นทุกวันนี้เรากิน เราใช้ เราบริโภค แล้วเราก็ทิ้งกันอย่างง่ายดายเหลือเกิน
ดัชนีชี้วัดอย่างหนึ่งว่าเรากำลังเข้าสู่เขตเมือง ก็คือการเห็นตึกสูงหนาตามากขึ้น ตรงข้ามกับพื้นที่สีเขียวกับพื้นที่กว้างๆ กลับเบาบางลงไป ภาพจำของคนเมืองที่เราคุ้นเคยก็มักจะเกี่ยวกับวิถีชีวิตที่ทันสมัย แต่ว่าแออัดเร่งรีบ และมีไลฟ์สไตล์ที่มักส่งผลเสียต่อสุขภาพ ไม่ว่าจะเป็นสังคมก้มหน้า ออฟฟิซซินโดรม ความเครียดจากงานที่มีการแข่งขันสูง หรืองานยุ่งจนไม่มีเวลาไปออกกำลังกาย
