จูน เซคิโน คือสถาปนิกที่เติบโตมาด้วยวิธีคิดในแบบคนญี่ปุ่นจากการเลี้ยงดูและเฝ้ามองการทำงานของคุณพ่อ มีระเบียบและวินัยที่สั่งสมจากการเป็นนักกีฬาฟุตบอลทีมเยาวชนในสมัยเด็ก การได้ฝึกฝีมือด้านออกแบบในยุคที่ต้องทำทุกอย่างด้วยมือ
บทสนทนาระหว่างเรากับ รศ.ดร.พนิต ภู่จินดา ผู้อำนวยการศูนย์สร้างเสริมสุขภาวะเมืองและหัวหน้าภาควิชาการวางแผนภาคและเมือง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
หลายปีก่อน เรามีโอกาสได้เจอะเจอกับ ป๋อม – กิตติ
“ผมไม่ได้ถามตัวเองนะว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร แต่ผมถามตัวเองว่าตอนนี้เราเกิดมาแล้วสามารถทำอะไรได้ดีที่สุด ถ้าผมเป็นครู ก็คงจะเป็นการสอนนักเรียนให้ดีที่สุด แต่เมื่อผมอยู่ตรงนี้
หากดูตามสถิติที่ผ่านมา เราจะพบว่าประเทศไทยติดโผเรื่องปัญหาขยะพลาสติกมากเป็นอันดับ 5 ของโลก พวกเราสร้างขยะจำนวนถึง
จากความเชื่อที่ว่า ‘เด็กเปรียบเสมือนเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิตที่รอการเติบโตเพื่อเป็นพืชพันธุ์ของวันใหม่ ผลิดอกออกผลในท้องทุ่งของอนาคต ทว่าเมล็ดพันธุ์เหล่านั้น มิอาจเติบใหญ่ได้ในพื้นที่แห้งแล้งและกันดาร
ปฏิทินในรูปแบบการเดินทางของดวงดาวแผ่นนี้ แค่ดูเผินๆ ก็ผิดแปลกแตกต่างไปจากปฏิทินทั่วไปที่เราเคยพบเห็นกันมา นี่คือปฏิทิน ‘ความสุข’
เราเจอครูต้นกล้วย วรินทร์ อาจวิไล เมื่อสี่ปีก่อน โดยสมัยนั้นอิมมานูเอลสตริงออร์เครสตรายังไม่ถูกตั้งเป็นมูลนิธิในนามของมูลนิธิมิวสิกฟอร์ไลฟ์
อาคารไม้ขนาด 2 ชั้น ภายในอำเภอโซ่พิสัย จังหวัดบึงกาฬ
เรื่องราวการเดินทางของชีวิตนักออกแบบผ้าทออย่าง จารุพัชร อาชวะสมิต หรืออาจารย์ปุ๊ก นั้นเต็มไปด้วยขุมพลังของความคิดสร้างสรรค์และความสนุกในทุกบทบาทของเธอ
